Dokument o likwidacji squatu Ungdomshuset w Kopenhadze.

Ungdomshuset – to dom w Kopenhadze przy Jagtvej 69 zbudowany 12 listopada 1897 roku. Rozpoczął działalność jako Dom Robotniczy, później stanowił ośrodek tworzenia się kolejnych ruchów społecznych: robotniczych, kobiecych, studenckich, artystycznych. Od lat 60-tych aż do 2000 roku budynek formalnie przechodził z rąk do rąk, aż wreszcie został sprzedany sekcie religijnej „Faderhuset”. Zapomniano, że domem już ktoś się zajmował, kilkuset aktywistów wkładało cała swoją energię i czas w rozwijanie działalności w tym miejscu. Założyli fundację, próbowali wykupić swój dom, bezskutecznie.

Po 24 latach istnienia jako czynna alternatywa dla kultury głównego nurtu, Ungdomshuset został przemocą wysiedlony 1 marca 2007 roku. Ewikcja doprowadziła do masowych protestów i w ciągu kilku godzin tysiące młodych demonstrantów starło się z siłami prewencji. Młodzież rzucała cegłami i barykadowała ulice. Policja na protesty odpowiedziała m.in. gazem łzawiącym typu Ferret 40, który – jak się później okazało – mógł nawet zabić.

Każde zbiegowisko atakowano pojazdami opancerzonymi i pałkami. W ciągu kilku dni aresztowano ponad 700 osób – była to największa akcja dokonana przez duńską policję w jej dziejach. Ale protest nie skończył się. Po ewikcji protesty rozszerzyły się poza Kopenhagę. W miastach całej Danii sympatycy Jagtvej 69 dokonywali akcji lokalnych lub udawali się do Kopenhagi. W całej Europie okupowano ambasady i organizowano demonstracje setek ludzi. W Polsce wyrażano solidarność z Ungdomshuset na demonstracjach w Łodzi, Szczecinie, Warszawie, Poznaniu, Wrocławiu, Krakowie i Toruniu. W różnych krajach na ścianach konsulatów Danii pojawiały się napisy „Ungdomshuset blir” („Dom Młodzieży zostaje”). Protestowano także w tak odległych krajach jak Japonia, Rosja czy USA.

Dokument Nikolaja Viborga, naocznego świadka tych dramatycznych wydarzeń, przenosi widza w samo centrum ulicznego piekła

POKAZ JEST DARMOWY, dodatkowo: jedzenie « w temacie »